Studio 33 producties

Piep stem
Voor Piepstem bestaat de wereld uit harde kleuren, schelle geluiden en vreemde wezens. Piepstem praat bijna niet en als ze heel soms iets zegt is het zo zacht dat niemand haar verstaat. Haar moeder Marie praat wel. Heel veel en heel hard. Piepstem droomt liever weg bij de troostende klanken van haar vaders oude grammofoonplaten. Ze zingt mee met Shirley Bassey, Judy Garland en Marilyn Monroe. In ‘Nachtclub de Nacht’ waar men zich laaft aan het duister en de vergetelheid van de late uurtjes willen ze Piepstem horen zingen. Ze wordt gedwongen op te treden, maar Piepstem wil liever in haar eigen wereld blijven.

Makers:
regie: Marjet Moorman en Marne Miesen
regie assistent: Floris Koelman
decor en kostuum: Paul Karabin
kostuum: Amy Greidanus
techniek: Joost Kelderman

Spelers:
Marije Besselink, Jada Blagrove, Julie Boellaard, Liane Bontje, Anne Maaike Gerritsma, Kelly Hoogerheijde, Milad Kalantary, Marleen Kaptein, Roos Kralt, Samantha van den Nieuwenhuyzen,Madieke Persoon, Marijn Roelvink, Isa Skolnik, Lynn Vogel, Eva Zandhuis

17-19 mei 2013

 
WASTELAND

“Wat mij vandaag opvalt zijn mijn handen.
Hoe anders mijn handen zijn
dan de andere hun handen”

Een duistere vertelling van opgroeiende kinderen.
Op een plek waar iedereen is geweest.
En waar niemand het overleefd heeft.
Waar het donker is en donker blijft.
Waar je wakker wordt van het donker, dat harder wordt.
Waar niets meer is zoals het was.
En alles is zoals het nu is.

Waar straten waren met twee huizen en herinneringen die ze met elkaar verbonden. Waar die twee huizen niet meer naast elkaar staan maar tegenover elkaar

Makers:
regie en bewerking: Abdel Daoudi
regie assistent: Santino Slootweg
decor en kostuum: Paul Karabin
kostuum: Amy Greidanus
techniek: Vasilis Apostolatos

Spelers:
Danique van Dijke, Sterre Kalis, Imara Klokke, Maud van Leeuwen, Luna Mingels, Tarik Moree, Sabine Okrouhlik, Jurriaan van Seters, Zoe Verlaan, Laureline van der Tak, Sharon van der Velde, Kim Zech

17-19 mei 2013

Het Recht van de Sterkste
Wie verdient het om te blijven leven?

Katharina is zestien jaar. Ze woont in Domein 12, het armste district van het land. Haar vader is omgekomen bij een ongeval in de kolenmijn. Sinds haar elfde zorgt Katharina voor haar moeder en haar zusje Roza. Samen met haar beste vriend Storm jaagt ze illegaal op wild in de bossen, buiten de grenzen van haar Domein. Ze leiden een armoedig bestaan, in tegenstelling tot de bewoners van het welvarende Capitool.

De president van het Capitool organiseert jaarlijks De Doodslag. Een gruwelijk echte show. Als herinnering en boete voor de Opstand die 74 jaar geleden het land verscheurde moet elk Domein elk jaar een jongen en meisje tussen de 12 en 18 jaar leveren tijdens de Oogst. Deze 24 Tributen worden overgebracht naar de Arena, waar zij elkaar bevechten tot de dood er op volgt. De Doodslag wordt in het hele land uitgezonden op televisie.

Dit jaar wordt Roza wordt geselecteerd voor deelname aan De Doodslag. Ze is pas twaalf. Katharina werpt zich op als vrijwilliger en besluit haar plaats in de Arena in te nemen.

Wat staat haar te wachten?
Hoe ver zal ze gaan om te overleven?
De boodschap van het Capitool klinkt door in alle Domeinen: “Zorg je voor problemen, dan doen wij iets wat nog erger is dan je vermoorden: we vermoorden je kinderen.”

Makers:
regie en bewerking: Monique Baas
regie assistent: Floris Koelman
decor en kostuum: Paul Karabin
kostuum: Amy Greidanus
techniek: Joost Kelderman

Spelers:
Yara Abbing, Charlotte Benschop, Lisanne Cohen, Jaap Fischer, Beatrice Hillen, Stijn de Jong, Naomi Kieler, Lise Kramer, Luka Yilin van Luyn, Sarah Makkink, Maxime Mostart, Durk Lourens Reitsma, Lalou Schwander

24-26 mei 2013


Ik ben Tiger Jack
Bewerking van het boek Io non ho paura van Niccolò Ammaniti

“Tiger Jack, denk aan Tiger Jack. Wat zou hij in mijn plaats gedaan hebben? Hij zou die heuvel zelfs op gaan als er een internationale bijeenkomst van alle heksen, boeven en reuzen uit de hele wereld was…”

De 9-jarige Michela Amitrano woont met haar 5-jarige zusje in een afgelegen dorpje bestaande uit slechts vijf huizen, omringd door korenvelden, in het bloedhete Zuid-Italië. Terwijl de volwassenen binnen in hun huizen schuilen tegen de hitte, trekken de kinderen er op uit in de desolate omgeving.

Wanneer ze op een afgelegen plek achter de heuvel in de ruïne van een boerderij op onderzoek uitgaan, doet de jonge Michela een weerzinwekkende ontdekking. Een geheime ontdekking die zo indrukwekkend en zo afschuwelijk is dat ze het aan niemand vertelt. Maar om in het reine te komen met haar ontdekking, moet Michela al haar angsten overwinnen en in haar eentje een grote reddingsactie op touw zetten. Is zij dapper genoeg?

Wat begint als een spannend kinderspel eindigt in een volwassen strijd tussen goed en kwaad.

Makers:
regie en bewerking: Josje Bruinsma
regie assistent: Eva van Rijn
decor: Paul Karabin
techniek: Vasilis Apostolatos

Spelers:
Mariska Pronk, Guido Hildebrand, Hanna Blom, Janneke Bouwman, Wouter van Dam, Annefloor Frentz, Vivianne Montagne, Martine Pors, Laura Stikkelorum, Marie-Jose Terpstra, Britt Vergunst, Evie Verschueren, Eva Verschuur

24-16 mei 2013

Filmproducties:

Sweet Sixteen – scenario Marcel Roijaards
Een groep jongeren heeft de dag doorgebracht op het strand.
Ze zijn roezig van de zon en de zee.
In de avond willen ze nog een drankje gaan drinken in een strandtent.
Iedereen gaat mee, maar Sanne twijfelt.
Ze heeft aan haar ouders beloofd om op tijd naar huis te komen.
De jongens vragen haar om nog even te blijven. 'Kom op, doe niet zo flauw!'
De avondschemering daagt uit, het avontuur lonkt en de kans op de allereerste kus laat het hart van Sanne sneller kloppen.
Ze is zestien jaar.
Ze is nieuwsgierig en terughoudend, verlegen en brutaal.
Ze twijfelt.
Nog één drankje of naar huis?


ZEE
– scenario Sytze Schalk
Het is zomer. Elke avond komt een vreemde groep jongeren bij elkaar, rondom een kampvuur op het strand. Ze zouden elkaar gesproken nooit gekend hebben, maar hebben eén ding gemeen; ze zijn bevriend met Joah.

Joah is een jongen die elke avond een kampvuur maakt op het strand. En jongeren die wegvluchten naar het strand, om wat voor reden dan ook, zien het vuur in de verte. Langzaam ontstaat er tijdens de zomer een groep die elke avond naar het kampvuur komt. Outcasts, net als Joah zelf. Niemand weet waar Joah vandaan komt, maar dat hoeft ook niet. Rondom het kampvuur hoeven ze niets uit te leggen, worden ze niet veroordeeld, en kunnen ze zichzelf zijn.

Dan wordt het september, de laatste dag van de zomer. De groep komt nog een laatste keer bij elkaar. Ze lachen, dansen, eten en drinken zoals altijd, maar dan vertelt Joah dat het de laatste avond is, en dat hij niet meer kan komen om het vuur aan te maken. De anderen toosten daarop, maar besteden verder weinig aandacht aan zijn woorden. Eén voor eén vallen ze in slaap. Als ze de volgende ochtend wakker worden op het strand, is Joah weg.

Na de verdwijning van Joah proberen de anderen de draad op te pakken, maar ze vervallen in hun oude problemen. Tot ze een week na de dood van Joah, afzonderlijk van elkaar terugkomen op het strand, overdag. Wanneer ze elkaar tegenkomen, willen ze eerst het liefst van elkaar wegrennen, maar uiteindelijk weten ze toch hun onderlinge wantrouwen opzij te zetten, en samen, zonder Joah, het vuur aan te maken.

Makers:
regie: Wim Serlie en Casper van Bohemen
opnameleiding: Yoni Serlie
camera en editing: Nick Pattiwael en Harold Morris (supervisie)

Spelers:
Ashley Faro, Emily van Genderen, Chiara Jongepier, Myrthe van Leeuwen, William van Lindonk, Vera Papilaja, Ginette Puylaert, Adriaan Spaargaren, Dyonne Verbeek, Amresh Rangoe, Milan Rang

17-19 en 24-26 mei; doorlopend